Maar zelfs uw kieskeurige kat kan sommige van deze meer voorkomende kattenziekten en gezondheidsproblemen niet voorkomen, braken. Braken is een veel voorkomend probleem bij katten met verschillende oorzaken. Ziekten van de lagere urinewegen bij katten (FLUTD). Kanker is een klasse ziekten waarbij cellen ongecontroleerd groeien, het omliggende weefsel binnendringen en zich kunnen verspreiden naar andere delen van het lichaam.
Net als bij mensen kunnen katten verschillende soorten kanker krijgen. De ziekte kan worden gelokaliseerd (beperkt tot één gebied, zoals een tumor) of gegeneraliseerd (verspreid door het lichaam). Kanker is een „multifactoriële ziekte”, wat betekent dat er geen enkele oorzaak bekend is. We weten echter wel dat zowel erfelijke als omgevingsfactoren kunnen leiden tot de ontwikkeling van kanker bij katten.
Neem onmiddellijk contact op met uw dierenarts als uw kat een van de klinische symptomen vertoont die in de bovenstaande lijst worden genoemd. Als uw kat de diagnose kanker krijgt, wilt u misschien een veterinaire oncoloog raadplegen, vaak in dienst van gespecialiseerde dierenartspraktijken en onderwijsziekenhuizen. Diabetes bij katten is een complexe ziekte die wordt veroorzaakt door een tekort aan het hormoon insuline of een ontoereikende respons op insuline. Nadat een kat eet, breekt haar spijsverteringsstelsel voedsel in verschillende componenten, waaronder glucose, dat door insuline in haar cellen wordt gevoerd.
Wanneer een kat geen insuline aanmaakt of deze niet normaal kan gebruiken, stijgt haar bloedsuikerspiegel. Het resultaat is hyperglycemie, die, indien onbehandeld, veel gecompliceerde gezondheidsproblemen voor een kat kan veroorzaken. Katten met diabetes type II kunnen overgaan tot diabetes type I. Tegen de tijd dat bij de meeste katten diabetes wordt vastgesteld, wordt vastgesteld dat ze de type I-stoornis hebben.
Deze katten hebben insulinetherapie nodig om te overleven. Katten met de ziekte van type II kunnen reageren op andere vormen van therapie. De exacte oorzaak van diabetes is onbekend. Genetica, pancreasziekte, bepaalde medicijnen en abnormale eiwitafzettingen in de alvleesklier kunnen een rol spelen bij het veroorzaken van deze aandoening.
De belangrijkste factoren bij de ontwikkeling van diabetes lijken obesitas, geslacht (mannelijke katten worden vaker getroffen dan vrouwen) en leeftijd. Om diabetes goed te diagnosticeren, verzamelt uw dierenarts informatie over klinische symptomen, voert een lichamelijk onderzoek uit en controleert u bloedonderzoek en urineonderzoek. Een goed dieet en regelmatige lichaamsbeweging kunnen een lange weg helpen om de ontwikkeling van kattendiabetes te voorkomen. Afgezien van andere negatieve effecten, is het bekend dat obesitas bijdraagt aan insulineresistentie.
Als u vermoedt dat uw kat diabetes heeft Als uw kat abnormale klinische symptomen vertoont zoals hierboven vermeld, maak dan onmiddellijk een afspraak om uw dierenarts te raadplegen. Als een diabetische kat niet wordt behandeld, kan hij nieraandoeningen, neurologische aandoeningen of andere stofwisselingsziekten ontwikkelen. Katten met diabetes type I hebben insulinetherapie nodig om te overleven. Katten die besmet zijn met het feliene immunodeficiëntievirus (FIV) vertonen mogelijk pas jaren nadat de eerste infectie plaatsvond symptomen.
Hoewel het virus langzaam werkt, wordt het immuunsysteem van een kat ernstig verzwakt zodra de ziekte aanhoudt. Dit maakt de kat vatbaar voor verschillende secundaire infecties. Geïnfecteerde katten die ondersteunende medische zorg krijgen en in een stressvrije, binnenomgeving worden gehouden, kunnen maanden tot jaren relatief comfortabel leven leiden voordat de ziekte zijn chronische stadia bereikt. Zonder de juiste behandeling kunnen de secundaire infecties die kunnen optreden als gevolg van FIV overgaan tot levensbedreigende aandoeningen.
Bovendien kunnen katten met FIV verschillende vormen van kanker, bloedziekten of nierfalen ontwikkelen, wat uiteindelijk het leven van de kat zal claimen. FeLV verzwakt het immuunsysteem van een dier en maakt katten vatbaar voor een verscheidenheid aan infecties en ziekten, waaronder bloedarmoede, nierziekte en lymfesarcoom, een zeer kwaadaardige en dodelijke kanker van het lymfesysteem. Verspreid door geïnfecteerde muggen, wordt hartworm steeds meer erkend als een onderliggende oorzaak van gezondheidsproblemen bij huiskatten. Katten zijn een atypische gastheer voor hartwormen.
Ondanks zijn naam veroorzaakt hartworm vooral longziekte bij katten. Het is een belangrijke zorg voor elke katteneigenaar die in gebieden woont die dicht bevolkt zijn door muggen, en preventie moet worden besproken met een dierenarts. Je hebt misschien gedacht dat hartwormziekte alleen honden treft, en het is waar dat de infectie minder vaak voorkomt bij katten. De kat is geen natuurlijke gastheer voor de hartwormparasiet, Dirofilaria immitis, en dus zal de hartworm waarschijnlijk niet zijn hele levenscyclus voltooien.
Dat betekent dat steeds kleinere wormen overleven en velen het hart van een kat niet bereiken. De wormen die wel overleven en de resulterende immuunreactie die het lichaam van de kat opricht om de zich ontwikkelende wormen te doden, kunnen ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken. Oorzaken en tekenen van hartwormziekte Wanneer een mug die de hartwormparasiet draagt, Dirofilaria immitis, een kat bijt, worden larven in de bloedbaan overgedragen. De larven migreren naar het hart gedurende een periode van ongeveer vier tot zes maanden, rijpen terwijl ze gaan en nestelen zich vervolgens in het hart, de longslagaders en de bloedvaten van de longen.
Omdat een huiskat geen natuurlijke gastheer is voor de hartwormparasiet, sterven veel van de wormen. Deze veroorzaken samen met de levende wormen ernstige ontstekings- en immuunreacties bij een geïnfecteerde kat. Katten van alle leeftijden, die in elke regio wonen, kunnen hartworm oplopen, maar de ziekte komt vaker voor bij katten die leven in gebieden die dicht bevolkt zijn door muggen. Buitenkatten lopen een groter risico vanwege verhoogde blootstelling aan muggen.
Binnenkatten zijn echter ook vatbaar voor muggenbeten, dus het is slim om preventie met uw dierenarts te bespreken. De hartworminfectie kan vooral levensbedreigend zijn voor kittens en oudere katten. Ademhalingsmoeilijkheden die optreden in de eerste fase van hartwormziekte, veroorzaakt door wormen die nieuw in het hart en de longen arriveerden, werden waarschijnlijk eerder gediagnosticeerd als kattenastma of bronchitis. Men denkt echter dat deze ademhalingsproblemen nu eigenlijk te wijten zijn aan wat nu hartworm-geassocieerde luchtwegaandoening (HARD) wordt genoemd.
Diagnose van hartwormziekte Hartwormziekte wordt bij katten niet zo gemakkelijk gediagnosticeerd als bij honden. Er zijn momenteel geen producten in de Verenigde Staten goedgekeurd voor de behandeling van hartworminfecties bij katten. Het goede nieuws is dat veel met hartworm geïnfecteerde katten de infectie zelf kunnen bestrijden en om de paar maanden kunnen worden gevolgd met röntgenfoto's, terwijl ze wachten op de levensduur van de wormen. Als een geïnfecteerde kat symptomen van longziekte vertoont, kan de kat indien nodig een cortisonachtig medicijn krijgen.
Medicatie kan ook worden gegeven om hoesten en braken onder controle te houden. Rabiës is een virale ziekte die de hersenen en het ruggenmerg van alle zoogdieren aantast, inclusief katten, honden en mensen. Deze vermijdbare ziekte is gemeld in elke staat behalve Hawaï. Er is een goede reden dat het woord „hondsdolheid” angst bij mensen oproept zodra de symptomen verschijnen, hondsdolheid bijna 100% fataal is.
Er zijn verschillende routes gemeld voor overdracht van het rabiësvirus. Hoewel de naam anders suggereert, wordt ringworm helemaal niet veroorzaakt door een worm, maar door een schimmel die de huid, het haar en de nagels kan infecteren. Niet ongebruikelijk bij katten, deze zeer besmettelijke ziekte kan leiden tot fragmentarische, cirkelvormige haaruitval met centrale rode ringen. Ringworm, ook bekend als dermatofytose, verspreidt zich vaak naar andere huisdieren in het huishouden en ook naar mensen.
Omdat infectie zich mogelijk over het lichaam van een kat kan verspreiden, is het belangrijk dat u uw dierenarts raadpleegt voor een nauwkeurige diagnose als u vermoedt dat uw huisdier ringworm heeft. En omdat de infectie zich gemakkelijk naar u en andere dieren in het huishouden kan verspreiden, is het een slim idee om uw kat onmiddellijk in quarantaine te plaatsen totdat een dierenarts een diagnose kan bevestigen. Je moet ook je handen grondig wassen nadat je je kat hebt aangeraakt. Behandeling van ringworm hangt af van de ernst van de infectie.
Als een kat met ringworm niet goed wordt behandeld, kunnen de laesies zich over grote delen van het lichaam van het dier verspreiden, waardoor haaruitval en huidinfecties ontstaan. Omdat katten fel onafhankelijke en soms mysterieuze kleine wezens zijn, kan het voor ouders van gezelschapsdieren moeilijk zijn om het verschil te zien tussen een klein probleem en een ernstig gezondheidsprobleem. Daarom is het cruciaal om de tekenen en symptomen van de meest voorkomende gezondheidsproblemen bij katten te begrijpen, waaronder FIV, FeLV, diabetes en meer. Nieren filteren afval weg en reguleren het bloed- en waterpeil.
Als er sprake is van een afbraak of verslechtering van de nieren, kunnen katten acuut nierfalen of chronische nierziekte ontwikkelen. Acuut nierfalen ontwikkelt zich meestal snel en kan worden teruggedraaid als het tijdig wordt gediagnosticeerd. Chronische nierziekte kan niet worden genezen, maar vroege diagnose en goede zorg kunnen ervoor zorgen dat de kat een kwalitatief hoogstaand leven leidt. Kittens kunnen worden geboren met een nieraandoening en naarmate katten ouder worden, kunnen de nieren beginnen te falen.
Infecties, trauma, blokkades en het innemen van gif kunnen ook nierproblemen veroorzaken. Als het niet wordt behandeld, kan een nieraandoening tot andere gezondheidsproblemen leiden. Het Cornell Feline Health Center meldt dat tussen 50% en 90% van de katten ouder dan vier jaar lijdt aan een soort tandziekte. De meest voorkomende tandziekten bij katten zijn gingivitis, parodontitis en tandresorptie, die allemaal verschillende gradaties van ernst kunnen hebben.
De meeste gevallen van tandheelkundige aandoeningen kunnen echter worden voorkomen of met de juiste zorg worden behandeld. Volgens de ASPCA kunnen katten aan diabetes lijden als ze geen insuline kunnen produceren of onvoldoende reageren op insuline. Hoewel diabetes bij katten een ernstige zorg is, kan het worden beheerd, sommige katten gaan zelfs met de juiste zorg in remissie. FeLV is een kankerverwekkend retrovirus dat wordt verspreid via speeksel, bloed, ontlasting of urine van katten.
Alley Cat Allies meldt dat de meeste katten FeLV krijgen van hun besmette moeders bij de geboorte of door contact met andere katten, zoals door wederzijdse verzorging. FeLV kan het immuunsysteem verzwakken en ernstige bloedarmoede veroorzaken, waardoor de kat kwetsbaar wordt voor andere ziekten. Lymfoom is de meest voorkomende vorm van kanker bij katten, maar er kunnen veel verschillende vormen van de ziekte voorkomen. Hoewel een tumor vaak op kanker lijkt te wijzen, is dit niet het enige symptoom en zijn ook niet alle tumoren kanker.
Veel gevallen van kattenkanker kunnen onopgemerkt blijven, waardoor routinematige veterinaire onderzoeken van het grootste belang zijn voor vroege detectie om de behandelingsresultaten te verbeteren. Katten die positief zijn voor FIV of FeLV hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van kanker. Andere factoren zoals voeding en blootstelling aan passief roken zijn ook risicofactoren. Genetica kan ook een rol spelen, omdat Siamese katten meer kans hebben op kanker dan andere rassen.
Het starten van onze lijst is een veelvoorkomend probleem bij poesjes in alle soorten en maten, infecties van de bovenste luchtwegen. Deze kunnen ook andere katten in uw huis treffen, dus het is belangrijk om uw kat te laten behandelen voor zijn eigen welzijn en voor het welzijn van anderen. Infecties van de oren, neus, keel en sinusgebied worden beschouwd als infecties van de bovenste luchtwegen (URI's) en kunnen worden overgedragen door niezen, hoesten of likken. Diabetes is het gevolg van een gebrek aan hormonale insuline en treft katten over de hele wereld.
Net als wij mensen kan kattendiabetes worden ingedeeld in twee soorten, Type I en Type II. Type I betekent een gebrek aan insulineproductie, terwijl Type II duidt op een verminderde insulineproductie en onvermogen om hormonen aan te maken. We willen benadrukken dat deze ziekte beheersbaar is en dat veel katten een lang gezond leven kunnen leiden onder diabetes, vergelijkbaar met mensen. Het is niet zo verlammend als sommige van de ziekten hoger op de lijst, maar vanwege de gemeenschappelijkheid moesten we het opnemen.
De volgende op onze lijst is kanker voor katten. Hoewel het vaker voorkomt bij honden, zien we nog steeds vaak kanker bij katten. Ondanks dat het zeldzamer is met poesjes, zijn de resultaten veel drastischer als het gebeurt, dan honden met kanker. Net als bij mensen kan kanker bij kattenkatten worden gecentraliseerd in één specifiek deel van het lichaam.
Tumoren kunnen zich door het lichaam verspreiden, waar cellen snel kunnen groeien en delen van het kattenlichaam kunnen binnendringen. Erfelijke en omgevingsfactoren zijn vaak de twee belangrijkste oorzaken van kanker bij katten. Chronische nierziekte (CKD), is een van de meest voorkomende ziekten bij katten. Het treft vooral oudere, volwassen katachtigen, maar het is niet ongebruikelijk om ook nierfalen te zien bij kittens.
Wanneer chronisch nierfalen optreedt, is het belangrijk om vroeg een juiste diagnose te krijgen, zodat u ervoor kunt zorgen dat uw kat zich op zijn gemak voelt. Helaas, als uw kat besmet is met hondsdolheid, is het sterftecijfer bijna 100% zodra de symptomen beginnen te vertonen. Er zijn echter een paar manieren om te voorkomen dat uw kat hondsdolheid krijgt. De enige manier om hondsdolheid te vangen is dat een ander besmet dier uw kat bijt, wat betekent dat deze kattenziekte zeer besmettelijk is.
Er zijn maar twee manieren om het virus op te lopen, waarbij de ene vaker voorkomt dan de andere. Net als bij hondsdolheid is de belangrijkste manier om FIV op te lopen door een beet van een ander besmet dier, voornamelijk een andere kat. De ziekte kan ook erfelijk worden doorgegeven, maar die kansen zijn erg klein. Als uw kat diarree heeft, bied dan veel vers, schoon water aan om uitdroging te voorkomen.
Verwijder vervolgens het voedsel van de kat niet langer dan 12 uur. Breng uw kat naar de dierenarts als hij na een dag nog steeds diarree heeft of onmiddellijk als u braken, donkere of bloederige ontlasting, koorts, lethargie of verlies van eetlust opmerkt of als uw kat zich inspant om te poepen. Als uw kat niet genoeg insuline aanmaakt om de glucosespiegels of bloedsuikerspiegel in evenwicht te brengen, resulteert diabetes mellitus. Slecht gecontroleerde diabetes kan de levensduur van uw kat verkorten en leiden tot zenuwaandoeningen, talrijke gezondheidsproblemen en ernstige noodsituaties.
De behandeling van diabetes bij katten is gericht op behandeling in plaats van genezing en kan insuline-injecties omvatten. Obesitas kan bijdragen aan diabetes, waardoor het een van de meest voorkomende kattenziekten binnenshuis is. Kanker kan een breed scala aan cellen en organen in het lichaam van uw kat aantasten. De ziekte begint eerst te groeien in een cel, voordat hij zich hecht aan weefsel onder de huid en zich mogelijk verspreidt naar andere delen van het lichaam.
Feline Leukemievirus (waartegen katten kunnen worden gevaccineerd) levert een veel voorkomende bijdrage aan kanker bij katten. Andere mogelijke oorzaken van kattenkanker zijn toxines in het milieu. Als uw kat vroeg tijdens een lichamelijk onderzoek wordt ontdekt, heeft uw kat de beste kans op een succesvolle behandeling. Vroegtijdige opsporing is de sleutel als het gaat om de behandeling van kattenkanker.
Andere factoren die het succes van de behandeling beïnvloeden, zijn het type kanker, de mate van verspreiding en de locatie van de tumor. Als bij uw kat kanker wordt vastgesteld, kan uw dierenarts een aantal opties aanbevelen, zoals chirurgie, bestraling of chemotherapie om de ziekte te helpen behandelen. Infecties van de bovenste luchtwegen (URI) komen vrij vaak voor bij katten, vooral kittens. Calicivirus en herpesvirus zijn verantwoordelijk voor de meeste URI-gevallen bij katten.
Getroffen katten kunnen niezen, hoesten, piepen, afscheiding hebben uit de ogen en neus en hebben soms een verminderde eetlust. In sommige gevallen kan een tandvleesaandoening ernstige pijn en ongemak veroorzaken, wat de kwaliteit van leven van een kat kan beïnvloeden. Eenmaal besmet, wordt een kat een „chronische drager van de ziekte” en kan hij ziek worden wanneer het immuunsysteem gecompromitteerd is, zoals in tijden van hoge stress, nieuwe huisdieren in huis, verhuizen, nieuwe familieleden, enz. De oorzaak van pancreatitis bij katten is onbekend, maar sommige katachtigen met diabetes of inflammatoire darmaandoeningen lopen mogelijk een hoger risico.
De GI-vorm van LSA (de meest voorkomende vorm) kan een grote massa in de maag of darm veroorzaken of diffuse infiltratie door het hele darmkanaal. Het wordt meestal veroorzaakt door goedaardige gezwellen op de schildklier die de omvang en functie vergroten, wat leidt tot een toename van de concentratie van schildklierhormonen. De meest gediagnosticeerde kankers bij katten zijn lymfoom, FeLV, borstkanker, plaveiselcelcarcinoom en fibrosarcoom. Er zijn verschillende categorieën kattenziekten die het meest voorkomen bij kittens, waaronder parasieten (vlooien, darmparasieten en oormijt), infecties van de bovenste luchtwegen, ringworm en virale infecties die het algehele immuunsysteem van een kitten kunnen beïnvloeden.
Een van de meest voorkomende gezondheidsproblemen bij katten bij uw kat, lintwormen leven in de dunne darm van een kat en groeien soms wel 2 voet. De ziekte dankt zijn naam aan „Panleukopenie”, wat een afname van het aantal witte bloedcellen betekent. De meeste onbehandelde kattenbijttrauma's leiden tot infectie, dus behandeling is noodzakelijk om ernstige ziekte en ziekte te voorkomen. Deze ziekte kan de frequentie van urineweginfecties verhogen, omdat overtollige suiker in het bloed de neiging heeft om in de urine terecht te komen.
.
